سفته و چک اسنادی هستند که در بسیاری از مراودات تجاری مورد استفاده قرار میگیرند. در هر دو مورد استفاده از آن به عنوان ضمانت پرداخت مرسوم است گرچه در خیلی از موارد کارایی سفته صرفا تعهد و ضمانت است و هیچگاه قصد طرفین جابجایی مبلغی حقیقی نیست. بهتر است با تفاوتهای چک و سفته آشنا شویم زیرا هر دو طرف صادرکننده و دارنده ممکن است به خاطر آگاهی ناکافی متضرر شوند.
مادهی ۲۳۰ قانون تجارت در وصف سفته میگوید: سفته طلب سندی است که بهموجب آن امضاکننده تعهد میکند، مبلغی در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین و یا به حوالهکرد آن شخص کارسازی نماید. در حقوق تجارت ، چک سندی تجاری است برای انتقال تمام یا بخشی از وجوه موجود در بانک به حسابِ دارنده چک یا حوالهکرد دارنده. صادرکننده چک، وجوهی را که نزد بانک خود دارد، بهگونه کلی یا جزئی مسترد میکند یا دستور پرداخت آن را به شخص ثالث یا حوالهکرد او میدهد.
در صورتی که در خصوص مسائل چک و سفته نیاز به مشاوره یا طرح دعاوی حقوقی دارید با ما تماس بگیرید.
هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع جلسه ابطال محدودیت ثبت اظهارنامه در ماه توسط اشخاص حقیقی و حقوقی(شرکت) تشکیل شد و رای به شماره 1065398 صادر نمود
ادامه خواندناعتراض به ثبت علامت تجاری از موارد پیچیده ای است که قانونگذار در آئین نامه انواع متعددی برای آن مشخص کرده است و جز از فردی مجرب در این حوزه بر نمی آید
ادامه خواندنیکی از پرسش های اساسی عامه مردم برای واردات خودرو کارکرده مطابق ماده 11 آئین نامه، آن است که متقاضی ملزم به اخذ کارت بازرگانی است یا خیر؟ در پاسخ ب
ادامه خواندن