شرکت تضامنی به شرکتی می گویند که بین دو شخص یا چند نفر به عنوان شریک برای انجام کارهای تجاری صورت می گیرد. با انحلال شرکت اگر دارایی برای پرداخت وام مدت معین کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت وام مدت معین است. همچنین سرمایه شرکاء بین آنها توزیع نمی شود.
شرکت تضامنی زمانی شکل می گیرد که دارای دو امر اساسی باشد:
معمولا شرکت های تضامنی نیازی به اساسنامه ندارند. اما اگر قراردادی میان شرکاء به وجود آید باید با رضایت قبلی و مشخص کردن وظایف باشد که در اساسنامه اخذ شود. از وظایف مهم و اساسی شرکا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
شرکتنامه اساس و پایه هر شرکت است. تنها با رضایت کامل شرکاء می توان آنها را تغییر داد. همچنین باید کل سرمایه چه نقد وچه غیر نقد پرداخت شود.
از نظر قانون یکی از شرایط داشتن شرکت تضامنی نام مختص به آن است. طی روند اسم گذاری باید اسم شرکت مربوطه همراه با اسم یک یا چند شریک برده شود. در صورت نبردن اسامی تمام شرکاء، عبارتی مانند شرکاء ویا برادران در ثبت شرکت قید شود. شرکت شخصیت حقوقی دارد. از این رو همانند شخص طبیعی نام گذاری می شود. حداقل اسم یک شریک برده و به مابقی شرکاء اشاره مختصری شود. نام تجاری قابلیت انتقال ندارد زیرا شخص دیگر نمی تواند از اعتبار و نام آن برای خود استفاده کند. در صورت فوت یا خروج یکی از شرکاء که شرکت به اسم او است نمی توان آن اسم برای شرکت ادامه داد و باید نام گذاری جدید انجام داد.
اصول کلی در تقسیم سرمایه و سود و زیان میان شرکاء در شرکت تضامنی طوری تنظیم می شود که با توجه به سهم الشرکه داشتن در شرکت از سود آن سود برده و در ضرر آن دچار زیان می شوند. در یکی از ماده بیان شده که میزان پرداخت قرض در شرکت به نسبت سرمایه ای که دارند برآورد می شود. بعضی اوقات اتفاق می افتد یکی از شرکاء سهم آن در سود یا زیان بیشتر و کمتر می شود. برای مثال اشخاصی که داری اعتبار و آگاهی در زمینه شرکت هستند با سرمایه کم در حالی که در سود سهم زیادی می برند وارد شرکت می شوند.
مطابق ماده ۱۳۲ در صورت ضرر وارده به شرکت جبران نشد پرداخت سود به شرکاء ممنوع است. مثلا اگر شرکتی پارسال ۲۵۰ هزار تومان زیان داده باشد ولی امسال ۳۰۰ هزار تومان سود ببرد تنها ۵۰ هزار تومان بین شرکا تقسیم می شود مابقی به عنوان سرمایه به شرکت برمی گردد. که به این قانون تکمیل سرمایه می گویند.
مدیر شرکت می تواند از یک نفر تا چند نفر باشد. مدیر می تواند از یکی از اعضای شرکت و یا خارج از آن باشد. معمولا مدیر یکی از شرکایی که شرکت به اسم او است انتخاب می‌شود. بعضی اوقات مدیر طبق شرکتنامه انتخاب می شود اگر شرکاء هم رای نباشند برای تغییر اسم با دلایل موجه به قانون مراجعه کنند. در بیشتر موارد با استعفا و عزل مدیر از سمتش شرکت همچنان باقی می ماند. در آخر شرکاء باید اتفاق نظر داشته باشند. چنانچه در تغییر مدیر در شرکتنامه آشکار شده اتفاق نظر نداشته باشند یا مدیر یکی از اعضا باشد و موافق تغییر خود نباشد برای برکناری او حکم دادگاه الزامی است.
هر وقت انتخاب مدیر بو وسیله اساسنامه و شرکتنامه نباشد تغییر و عزل آن با اکثریت رای امکان پذیر است. مدیر تمام اختیارات برای اداره و پیشروی شرکت خواهد داشت. مگر اختیاری که طبق اساسنامه از او گرفته باشند. اگر تعداد مدیران شرکت زیاد باشد طبق اساسنامه هر کدام تکالیف و نقش بخصوصی دارند و هر کدام اختیارات مربوط به خود را دارا هستند.
یکی از بارزترین دلایل انحلال شرکت تضامنی ورشکستگی آن است. گرچه در صورت اتمام مدت شرکت، رضایت کامل شرکاء و درخواست یکی از اعضا از دادگاه شرکت منحل می شود. همچنین فوت یا ورشکستگی یکی از شرکاء باز می توان از منحل شدن شرکت جلوگیری کرد. تا موقعی که شرکت منحل نشود قرض ها را باید شرکت بپردازد. در صورت منحل شدن شرکت قرض ها باید توسط شرکاء ادا شود. هیچ کدام از اعضا با بهانه اینکه قرض بیشتر از سهم آنها در شرکت است خود را تبرئه کنند. با انحلال شرکت و تشخیص دارایی آنها اگر قرضی باقی مانده باشد شرکاء هیچ سهمی در پرداخت آن ندارند.
تاسیس شرکت تضامنی با تنظیم شرکتنامه که به صورت اوراق چاپی در اداره ثبت شرکت ها موجود می باشد صورت می گیرد.در شرکتنامه مذکور باید نام ، نوع ، موضوع شرکت و مرکز اصلی و نشانی کامل ، همچنین اسامی شرکا یا موسسین و شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها و غیره قید گردد.
برای تشکیل شرکت تضامنی تمام سرمایه نقدی تادیه و چنانچه سهم الشرکه غیرنقدی باشد باید تقویم شده و تسلیم گردد.
به هنگام تاسیس شرکت ، اساسنامه مربوط به آن نیز که در واقع آیین نامه داخلی شرکت می باشد توسط موسسین تنظیم می گردد.
مطابق ماده ۱۹۵ ق.ت ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی است و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.
شرکت تضامنی توسط حداقل یک مدیر که شرکاء از میان خود انتخاب می نمایند، اداره می شود ، مدیر مزبور ممکن است غیر از شرکاء بوده و از خارج انتخاب شود.( ماده ۱۲۰ ق.ت ) در صورتی که مدیران از بین شرکا بدون قید در اساسنامه انتخاب شده باشند ، با توجه به شرایط اساسنامه یا به اتفاق آراء سایر شرکاء قابل عزل می باشند.مدیر غیر شریک با شرایط پیش بینی شده در اساسنامه و در غیر این صورت با تصمیم اکثریت شرکاء معزول می شود.
در صورتی که عزل مدیری بدون دلیل موجه باشد،مدیر معزول حق مطالبه ضرر و زیان را از شرکت خواهد داشت.
-مدیر یا مدیران مندرج در شرکتنامه قابل عزل نمی باشند و حق استعفاء نیز ندارند، مگر با توافق کلیه شرکاء شرکت تضامنی
-در صورتی که مدیر یا مدیران در اساسنامه انتخاب شده باشند، ممکن است طبق اساسنامه نسبت به تغییر مدیر یا مدیران مذکور عمل شود.
-اگر مدیر یا مدیران در شرکتنامه یا اساسنامه انتخاب نشده،ولی انتخاب آنان بعداَ صورت گرفته باشد،در این صورت شرکاء می توانند مدیر یا مدیران فوق را معزول نمایند.بدیهی است مدیر یا مدیران حق اسعفاء خواهند داشت.
– قلمرو و محدودیت اختیارات مدیر
مدیر شرکت تضامنی برای اینکه بتواند شرکت را در مقابل اشخاص ثالث متعهد سازد،باید به نام شرکت و در حدود اختیارت خود اقدام و اتخاذ تصمیم نماید، در غیر این صورت ،شخصاَ مسئول تعهدات مزبور خواهد بود.
در دو مورد به محدودیت اختیارات مدیر یا شریک شرکت تضامنی به طور صریح اشاره شده است:
۱-تا جبران ضررهای وارده به شرکت تقسیم سود ممنوع می باشد.(ماده ۱۳۲ ق.ت)
۲-محدودیت انجام عملیات تجارتی ( ماده ۱۳۴ ق.ت)
مسئولیت مدنی مدیران در مقابل شرکت از مقررات عقد وکالت پیروی می نماید و مسئولیت مدنی مدیر در مقابل شرکاء تابع اصول کلی حقوق مدنی که در باب تسبیب و قانون مسئولیت مدنی پیش بینی شده است می باشد ، بالاخص در مواردی که قلمرو اختیارات مدیران در اساسنامه تعیین شده است.
منافع در شرکت تضامنی به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود،مگر آنکه شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد، لیکن تادیه هر نوع منفعت به شرکاء تا زمانی که کمبود سهم الشرکه شرکاء به علت زیان های وارده جبران نشده باشد، ممنوع خواهد بود.( مستفاد از مواد ۱۱۹ و ۱۳۲ ق.ت)
از همراهیتان سپاسگزاریم.
هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع جلسه ابطال محدودیت ثبت اظهارنامه در ماه توسط اشخاص حقیقی و حقوقی(شرکت) تشکیل شد و رای به شماره 1065398 صادر نمود
ادامه خواندن
اعتراض به ثبت علامت تجاری از موارد پیچیده ای است که قانونگذار در آئین نامه انواع متعددی برای آن مشخص کرده است و جز از فردی مجرب در این حوزه بر نمی آید
ادامه خواندن
یکی از پرسش های اساسی عامه مردم برای واردات خودرو کارکرده مطابق ماده 11 آئین نامه، آن است که متقاضی ملزم به اخذ کارت بازرگانی است یا خیر؟ در پاسخ ب
ادامه خواندن