احتمالا شما هم این اصطلاحی را که ما ایرانی‌ها فرهنگ آپارتمان نشینی نیاموخته‌ایم شنیده باشید. اما برای ارتقای این فرهنگ چه باید کرد؟

اولین قدم شناختن حق و حقوق ماست. در ادامه به این حق و حقوق آپارتمان نشینی اشاره می‌کنیم.

آنهایی که پیگرد قانونی دارد

* آپارتمان ملک شخصی نیست و با بقیه واحدهای مجتمع شریک هستید.

* قبل از اینکه در آپارتمان مستقل شوید از تمامی حق و حقوق خود مطلع شوید. پارکینگ و انباری را طبق سند در اختیار بگیرید و از انباری و پارکینگ دیگران استفاده نکنید.

* قسمت های عمومی ساختمان، مخصوص به تمامی ساکنین است. قبل از استفاده باید تمامی ساکنین مجتمع رضایت داشته باشند.

* از گذاشتن کفش، گلدان و یا وسایل دیگر در راه پله ها و راهروها خودداری کنید.

* از ضربه زدن به دیوارها هنگام جابجا کردن اشیا نظیر میز و مبل و غیره اجتناب کنید چرا که باعث اذیت بقیه ساکنین می شود و بهتر است این کار را در زمان های مناسب انجام دهید.

*به هیچ عنوان حق امر و نهی با ساکنین آپارتمان را ندارید. از جدل و بحث با ساکنین اجتناب کنید.

* از آویزان کردن لباس، که از بیرون ساختمان قابل مشاهده باشد خودداری کنید.

* نگه داری سگ، کبوتر، قناری و غیره در تراس و یا بخش‌های عمومی آپارتمان ممنوع است.

آن‌هایی که احتیاج به اطلاع دارد

*در صورت بروز هر گونه خرابی، سریعاً مدیر ساختمان را آگاه کنید.

* مدیر ساختمان باید از بین ساکنین مجتمع و با رضایت تمامی ساکنین انتخاب شود.

* در صورتی که آسیبی به وسایل عمومی ساختمان وارد شود، همان شخص باید هزینه ی تعمیر را پرداخت کند.

* اسباب کشی با آسانسور ممنوع است و سرایدار باید از اسباب کشی ساکنین با آسانسور جلوگیری کند.

* وجود اختلاف بین ساکنین در چار چوب این موارد باید توسط مدیر حل شود.

* مدیر ساختمان حق دخالت در مسائل شخصی افراد را ندارد.

* تمامی همسایگان باید به قوانین صادر شده از سوی مدیر احترام گذاشته و آن ها را به طور کامل رعایت کنند.

* مدیر ساختمان نباید به هیچ عنوان خود را از بقیه ساکنین ارجح بداند و از طرفی دیگر ساکنین باید قدر زحمات مدیر را بدانند و به او احترام بگذارند.

* از دیگر قوانین آپارتمان نشینی، حفظ شئونات اسلامی است.  آقایان از راه رفتن با شلوارک و زیر پیراهن در فضاهای عمومی دوری کنند.