در ایران قانون حمایت از مؤلفان، مصنفان و هنرمندان مصوب سال ۱۳۴۸ برای حمایت از پدیدآورندگان این‌گونه آثار وجود دارد و قوانین متعددی را برای مصادیق آثار ادبی-هنری و حراست از کپی رایت آثار ایرانی ارائه داده است.
آثاری که مورد حمایت مالکیت ادبی و هنری هستند عبارتند از:
الف) آثار نوشتاری: مانند کتاب، رساله، جزوه و نمایشنامه، شعر، اثر موسیقى (پیش از اجرا و بر روى صفحه کاغذ) و همچنین ترجمه، اقتباس و تلخیص
ب) آثار سمعى و بصرى: مانند آثار رادیویى و تلویزیونى و آثار موسیقى و صوتى
ج) اثر سینمایى
د) آثار تجسمى: مانند مجسمه‌سازى، سفالگرى، خوشنویسى، عکاسى، گرافیک، معمارى و صنایع دستى
هـ) آثار فنى: که جنبه ابداع و ابتکار داشته باشد؛ مثل نرم‌افزارهای رایانه‌ای یا الگوریتم‌های بهینه‌سازی.
سؤال مهمی که پدیدآوردندگان آثار دارند آنست که شرایط بهره‌مندی از حمایت‌های قانونی برای آثارشان چیست؟ به صورت کلی اثری مورد حمایت است که واجد سه شرط زیر باشد:
همانطور که گفتیم آثار ادبی و هنری از لحظه‌ی خلق و بدون نیاز به ثبت تحت حمایتی قانون هستند. این حمایت دو نوع حقوق مادی و معنوی را ناشی می‌شود. حقوق مالکیت معنوی برخلاف مادی قابل انتقال به غیر نیست و حتی محدود به زمان و مکان نیز نمی‌شود. سه حق اصلی معنوی خالقان آثار هنری، حق انتساب اثر به پدیدآورنده، حق حرمت و تمامیت اثر و حق تصمیم‌گیری درباره‌ی انتشار آن است. در ادامه به جزئیات این حقوق می‌پردازیم.
این حق از قدیم در بین شعرا به شدت مورد توجه بوده است. غیرقابل انتقال بودن این حق بدین معنى است که حتى اگر پدیدآورنده موافقت کند، نمی توان نام شخص دیگرى را روى اثر نهاد. البته، پدیدآورنده حق دارد اثر را بى نام منتشر کند، اما نمى تواند به نام کسى دیگر منتشر کند. از سوى دیگر، این حق براى ورثه محفوظ است که از انتشار اثر بدون نام پدیدآورنده جلوگیرى کنند.
یعنى حق اعتراض به هرگونه تغییر یا اقدامى که موجب لطمه به حسن شهرت پدیدآورنده شود. به عبارت دیگر، فقط پدیدآورنده حق دارد در اثر خود تغییراتى صورتى دهد و بدون اجازه وى هرگونه تغییر و تحریف ممنوع است. در جریان یک دعوا در فرانسه، دادگاه این امکان را به پدیدآورنده داد تا مؤلف یک کتاب درسى را، که به بهانه بى طرفى، کلمات مذهبى را از قطعههاى منتخب آثار او حذف کرده بود، محکوم کند.
بدیهى است که این حق قابل واگذارى به غیر است. در بعضى موارد منع هرگونه اصلاح و تغییر، مغایر هدف قانونگذار از حمایت حقوق ادبى و هنرى است که به وسیله آن، راه را براى رشد و تعالى فرهنگ و تمدن بشرى فراهم آورد. پس باید تنها تغییرات و اقداماتى ممنوع باشد که موجب لطمه به حسن شهرت و احترام صاحب اثر گردد.
هیچ مقامى نمى تواند پدیدآورنده را مجبور به انتشار اثر خود کند، حتى طلبکاران نیز نمى‌توانند به منظور استیفاى دین خود، اقدام به توقیف نسخه خطى و انتشار آن کنند.
طلاق توافقی بدون حضور زوجین یکی از روش‌های سریع و ارزان در حقوق ایران برای جدایی می باشد که همانطور که از نام آن مشخص است، براساس توافق طرفین صور
ادامه خواندن
قرارداد نقل و انتقال سهام شرکت سهامی خاص یکی از مهمترین اسناد حقوقی در فرایند جا به جایی مالکیت سهام است این قرارداد به جهت اطمینان از حفظ حقوق
ادامه خواندن
در سال های اخیر تعیین میزان مهریه یکی از بحث های داغ و چالش برانگیز بوده از این باب که مهریه غیر معقول و تعداد اندازه های سرسام آور و غیر منطقی بودن ت
ادامه خواندن